Bir İsyanın Doğduğu Şehir

hava durumunu kontrol edebilme gücümün olduğunu keşfetmem bundan bibuçuk ay öncesine rastlar. yağmur bulutları yerleri ıslatadursun biz, şehrin yağmur altında ne kadar da güzel göründüğüne dair romantik zaman düşünceleri içersindeydik. ünlü bir modern sabah düşünürü, zehirle ilacı ayıran şey dozmuştu demiş ya hani, bizim romantikliğimiz ile bir kaç dakika sonra havaya savuracağımız küfürleri birbirinden ayıran şey de, aynen abi, dozmuştu.
ellerimi havaya kaldırmamla bulutlarda oluşan hafif titreşim, bende farklı birşeylerin olduğunun işaretiydi. ben de izlediğim filmlerden, okuduğum çizgi romanlardan hareketle, süperkahramanın gücünden korkma aşamasını hızla geçerek, bulutları şehrin üzerinden hızla uzaklaştırdım.

bulutların dağılmasıyla şehre ulaşan güneş ışınlarının insanların yüzünde yarattığı mutluluğu görmek ve hele bir de bunun sebebinin ben olduğunu bilmek beni de oldukça mutlu etmişti. yukarda gördüğünüz amcayı şehirde güven ve huzur ortamının sağlanmasının bir nişanesi olarak şehrin eski yüzü ile yeni yüzünü birbirinden ayıran köprünün üzerine yerleştirdikten sonra şehir turumuza kaldığımız yerden devam ettik.

companion ım ile şehri adımlarken, yaşayabilmek için çiçek satan bir teyzeyi gördüğümüzde verdiğimiz tepki; bizim de yapabileceklerimiz bir yere kadar yönünde oldu. zamanında bir amcanın yaptığı açıklama da bizi destekler gibiydi, süperkahramanların güçlerinin sınırlarını bilmeleri, ona göre davranmalı gerekir. eğer ki dünyanın düzeni böyle ise onu değiştirmeye kalkmamalı süperkahraman, düzene ayak uydurmalı.