kafam çok karışık..bir yandan aşırı özgüveni olanlara karşı olan negatif hislerimi yazmaya çalıştım olmadı beğenmedim hem çok sivri hem de çok amaçsız bir nevi neye kızdığı belli olmayan adam olarak buldum kendimi bu kez de kendime kızdım "ne yapıyorsun erdem kendine gel" deyü..sonra dedim ki şekil a görülen resimden hareketle "arkadaşım eşşek" isimli yapıtın üzerine bir makale derin anlamlar içeren bir yazı yazayım hem de rahmetli barış manço'yu anayım o da olmadı..baktım hiç biri olmuyor bari neler olmadı bunların dökümünü çıkarayım diye düşündüm o sanki biraz oldu gibi..
bugün arkadaşlarla yemek yerken kaba bi hesap yaptım ve " yaftaya bu saatler evimde annemin hazırladığı yemekleri yiycem " dedim..farkettim ki gidiş zamanı yaklaşınca eve olan özlemim artmış sonra bi saat sonra bi baktım bayram'ın yatağına uzanmış fonda korya candemir çalar iken bizim evin salonunu hayal ediyorum,iyice melankolikleştim baktım olmuyo iki asil'e sataştım keyfim yerine gelsin diye beklediğim oldu kendime geldim biraz olsun..kafamın içi: of ev dedim ya yine kaloriferin dibine pusup çaya pisküvi badırıp yiyişlerim geldi aklıma ah bir de pisküvit çayın içinde parçalanmasa..
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder