nası bir hayat yaşadım diye film kareleri misali geçireyim dedim aklımdan en çok bir dostun serzenişine takıldım, hatta bugünlerde yine rüyalarımda görmeye başladım netekim geçenlerde uykusuzda da okudum "yarım bırakan insan" sendromunu..artık ben de istiyorum bir konuya kendimi adamayı ne bileyim bir sinefil olayım ya da metal müzikten başkasını dinlemeyeyim ya da ya da bilgisayar oyunlarına kaptırayım kendimi ama olmuyor ki..yapamıyorum işte hepsinden biraz biraz var ama ben de kendimi bir özellikle tanımlamak istiyorum ne bileyim akıllara bir konu gelince hemen arkasından "erdem" gelsin istiyorum , çok şey istiyorum belki de bilmiyorum...kısa süre içinde bi meşgale bulmalıyım kendime yoksa kafayı yiyecem..
tam yazıyı yayınla butonuna tıklayacakken
Aslında neden olmasın evet evet benden çok iyi melankolik olur zaten hep sevmişimdir uzaklara bakıp bakıp iç geçirmeyi..gerek sakallarımla gerekse gözlerimle hüzünlü olmanın bütün gereklerini yerine getirebilirim ama birkaç kez daha "Dark Tranquillity- Lethe" dinlemeliyim , bi de arka arkaya sayısız göz kırpışından sonra gözlerim buğulu buğulu oluyor..
there is only pain..tsıtsıtsı
live olanını dinliyosun di mi?(ov tanrım lütfen evet desin, hatta "kesinlikle evet" desin=)
YanıtlaSilnot şeysi: bu arada bir okurun olaraktan belirtmeden geçemeyeceğim bi husus var: böyle, yorum yazınca "yazarın onayından geçicek sonra da yayınlanıcak" diye bir uyarı geliyor ya, o vakit kendimi çok değersiz hissetmem gerekiyomuş gibi geliyor. aslında farkındayım da bi taraftan; insanlar türlü çeşitli.. durup dururken küfredebilecek ayılıkta olanı var, hislenip teşekkür edebilecek incelikte olanı var. okur bu belli olmuyo ki.. sen de haklısın tabi..
evet doğru tahmininden dolayı kutluyorum seni hatta doğru cevap verenler arasında bi çekiliş yapıyım onlara hediye yolliyim istiyorum..ama ne var ki yalnızım,çok yalnızım...
YanıtlaSil