en son hatırladığım şey yolda yürüyordum ve..yok yanlış girdim sanırım ama olsun bu sefer de yanlış oluversin ne de olsa içimde yükselişi engellenemeyen bir polyanna var son bir saattir..
yolda yürüyordum neden olduğunu unutmuş biçimde ve birden aşırı dozda my name is earl almamın da etkisiyle üniversite hayatım boyunca bana yapılan iyilikleri düşünmeye başladım karma felsefesi misali.sonra içlerinden belli bir kısmını ama ben de onlara iyi şeyler yapmıştım felan gibi bir nedenle geçtim,geçereken de güzel şeyler düşündüm onlarla ilgili. düşündüm,düşündüm düşündükçe de yüzümde aptal bi gülümseme belirmeye başladı sanırım mutlu oluyordum.aslında mutlu olmamı yüzümdeki gülümsemeden değil içimde oluşan kımıl kımıl duygudan anlıyordum netekim mutlu olmasam bile gülebilen bir insanım.
düşüncesi bile beni mutlu ettiğine göre bu insanlar için iyi şeyler yapayım dedim ve karar aldım her gece yatmadan hepsi hakkında iyi şeyler düşüncem hep , kötü şeyler olmuş olsa bile.tanrım ne büyük bi fedakarlık bu.
evet benden de bu kadar.
hey earl !
hey crabman !
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder