bilmezdim bi cafeye oturmanın bu kadar zor, insanların bu kadar yapmacık olduğunu demek istemiyorum yeni karşılaştığım bir durum değil aslında bu- hem de söyliyeceğini şiirsel sözlerle ifade etmenin modası geçmiş olsa gerek diye düşünüyorum - ama şu da var ki insan bazı şeyleri her gördüğünde tekrar tekrar şaşırır ya hani - deja vu mu - öyle haller içersindeyim. oyun hamurundan yapılmış insanlar öyle hızla - mitozla- çoğalabiliyor ki ürküyorum - kendimden şüphe etmek mi o da nesi, hele ki şurda kendim kendimeyken - bu tekrarlı hissi kısa zaman içinde çokça yaşayabiliyorum, midemdeki bulantı, masadaki titreme, ortalıktaki duman,ortalıkta gezinen tripcanlar, kolumdaki sızı. (bkz: çok şakacıdır kendisi)

not: şu an gelen bi haberi de geçmek istiyorum burdan.. tatlısu solculuğunda yaş sınırlaması kalkmış, artık orta yaşlı olmaya gerek kalmadan tatlısu solcusu olunabiliyormuş.. selamlar