insanın amacının olması çok garip geliyor bana. büyüyünce hayvanat bahçesi müdürü olca diyen çocuk hata yaptı zamanında. oyunun bütün kurallarını kabul etti. halbu ki oturmasa masaya kenarda dursa, perdenin arkasına geçse, burası benim evimmiş, ben burda yaşıyomuşum dese. ne güzel olurdu. peki herşeyin altında bi anlam arayanlar mı, yoksa herşeyi anlamsız bulanlar mı daha yükseğe zıplayabiliyor ? cevap hiçbiri. en yükseğe ben zıplıyorum.