Steve Nash

teey tey. bi all star daha geldi geçti yav. steve nash ne güzel bir insandır öyle yahu, bir süredir sağolsun konyalı portlandaşlarımdan öğrendiklerimle felan kendisine olan sevgim katlanarak büyüdü. keşke dünya şampiyonası dahilinde gezmeye dolaşmaya, balık ekmek yemeye felan gelse bu yanlara.

all star felan hikaye de bizim zamanın superbstarları veteranlaştıkça, az süre almaya başladıkça arkadaşlarının selası bir bir okunmaya başlayan ateist dede haline bürünüyorum. bir hüzün çöküyor içime. saralle musluğu şakil oniyılın dallas'ta olmayışı, ceysın kid'in aldığı maçtaki süresinin on dakika altında kalması, allen ıverson'ın saçma sapan bi hal alması garibimsi hale dürüyor beni. kraldan çok kralcı lebroncuklara kaldıysak işimiz var. ordu göreve!
smaç yarışması da çok yavan idi be yav, uykuyu bölmeye değecek smaçlar yok idi hiç. beklentim de yoktu netekim. oysa eskiden desmond mason-lar, jason richardson-lar zamanında böyle miydi, yepisyeni smaçlarını giyip gelmeyenleri zopayla kovalarlardı. dimi. şimdi bi neyt rabinsın tutturmuşlar gidiyor. hayırlara vesile ossun.

all star deyince de aklıma ilk jermaine oniyıl -mister wu lehçesiyle, cocksucka- gelir. keyfimi kaçırı hemen. üstüne tonla where amazing happens konulu vidyo izlemedikçe kendime gelemem.
peh peh peh.