Abdellatif Kechiche'in bol ödüllü iki filmi, la vie d'Adèle ve la graine et le mulet i izlemiş biri olarak görünen o ki (ki görünen köy klavuz istemez) yönetmenin iştahlı yemek yiyen insanlara bir ilgisi var. mavi en sıcak renktir'de insanın iştahını kabartan spagetti yeme sahnelerinden sonra, balıklı bulgur'da (böyle çevirmişler ama kuskus deseler daha az zorlama olurdu sanki) da kuskus yeme sahnesini izledikten sonra böyle bir kanaate varmış bulunuyorum. ha iki filmde de başka hiçbir şey yok da mı bunları yazıyorum. alakası yok. özellikle kuskus, uzun süresine rağmen diyalogları ile insanda sıkıntı hissi yaratmadan kendini izlettiriyor. iki filmi de listelerinize ekleyin!
Kaydol:
Kayıt Yorumları
(
Atom
)
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder