aslında şu an kafamın içinden bir o yana bir bu yana cümleler akıyor "beni yaz, yok yok beni yaz" diyor hepsi de ben ise acizliğime yanıyorum hissettkilerimi yazıya dökebilirm sanmıştım en azından edebiyat hocamız öyle söylemişti zamanında , peki ben bu anlık nabız yükselişlerimi nasıl dökebilirim kelimelere..kendimi gece yastığına kafasını gömmüş " keşke şu cevabı verseydim " diye düşünen çocuk (bkz: fırat) gibi hissediyorum..bir yandan kafamda soru işaretleri kabarırken bir yandan da şaşkınlığım katlanıyor nasıl olur da daha hiç bir sırrımı bile paylaşmamış insanlar kendilerini benim için önemli kişi statüsünde görebilirler anlamıyorum..ben herşeyi apaçık bağırırken nasıl şaka yaparmış gibi gözüküyorum..bir daha belki yüzlerini bile görmeyeceğim insanlara niçin sanki ömür boyu dost kalacakmış gibi davranmak zorundayım veya niye böyle davranmayınca kimse inanmıyor bana..sanırım herkesin bir kullanım kılavuzu var ben bu kitapta yazmayan birşeyler yapıyorum ki şaka olarak algılanıyor..oysa nasıl olur onlar ki her konu hakkında uzman her konu hakkında kaale alınan insanlar bu konuda nasıl yanılmış olabilirler bu hiç akla yatkın bir düşünce değil sanırım..olsa olsa ben küçücük odamda kapanmış devamlı titrek bilgisayarıma bakıyor olduğumdan kafamda uydurduğum düşünceler bunlar yine ben yanılıyorum yani..belki aslımın kopyasıyım ben ve bu kadar hatalı yaratıldığım için herkes bana fason muamelesi yapıyor..bazen diyorum ki değişeyim herkesin tam sevmediği ama laf da etmediği insan olayım ama görüyorum ki gerçek dostlarım var benim de hem de o kadar net görüyorum ki kendimle gurur duyuyyorum sırf bu nedenden..bu yazı kesinlikle bir bunalım yazısı veya bir şu anki duruma ani tepki yazısı değil sadece madem yazabiliyorken bu kadar yazma zamanı geldi demektir benim için , bunun için de oldukça rahatım..o kadar rahatım ki yatağıma uzanıp boş boş tavana bakabilecek pozitif enerjiye sahibim , biliyorum belki bir holywood yıldızının yaptığı gibi cool durmuyorum ama olsun üzerime de evden getirdiğim leopar desenli battaniyemi örtünce çok sempatik oluyorum..adeta bir şirinlik abidesi oluyorum..
not: o kadar geldiği gibi yazdım ki ne bir daha okumaya ne de düzeltme yapmaya gücüm yok..ne de olsa bunlar ideolojik duygusuz terimler değil ta içimdekiler ve ben kendimi görmeye dayanamıyorum..
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder