Neanderthal Sands

düşündüm de hep başkalarına imrenmekle geçiyor hayatım.bir zaman geliyor kendime imreniyorum esas beni yaşatabildiği için, ama bu da fazla uzun sürmüyor.son zamanlarda ise alkolün insanlar ve ben üzerindeki farklı etkileri kafamı kurcalıyor haklı biçimde.

belli miktar alkol aldıktan sonra değişik triplere giren insanları hem büyük bir kuşku hem de hayranlıkla izliyorum.hayranlık zaten bende devalı oluşan birşey de kuşkunun nedeni kendimle onların arasında oluşan farklılıktan.

neden ben her seferinde ehehe modunda devam ederken bazıları "of çok dertliyim" gibi serzenişlerde yerini alıyor.yani dertli olmak mı mesele.eğer öyleyse benim de derdim var ki nolcak yani.sorsan binbir derdim vadır benim de ,ki sormuyorsun.

hiç olmadı bir level atlayayım da iki önemli kelam edeyim diyorum daha kendimden geçmeden.ama bir bakıyorum en fazla aptal hareketler yapmaya başlamışım bile gülüyorum sonra alabildiğine.durmak istiyorum, durdurmak istiyorum kendimi.olmuyor.

ama ben bunu istememiştim ki biram elinde duruşumu yapayım sonra da "işte dostlar asıl mesele burda olmak ya da olmamak" gibi bir kelam edeyim istemiştim.neden böyle oldum?




sırf bu hayalim gerçekleşsin diye rakı içtim.filmlerden gördüklerim itibariyle rakı içen insanlarda bir olgunlaşma , bir keder katsayısı artışı gözlemlemiştim.peki bana etkisi ne oldu o yüce aslan sütünün.sağolsun sayesinde sağ elimle sol elimi karıştıran abuk bir seviyeye geçtim.