Faramarz bey ile tahran'da, ivan'ın yerinde tanıştım. sesinin titreşimleri mekanda salınmaya başladığında ben çay içerken bir yandan da o ana dek kaçırdıklarımın listesini yapıyordum. şeker kristalleri çayın içinde erimeyi reddediyorlardı. büyük ihtimalle karşılaştırmalı mutluluk dersinden kalacaktım ve işte ufo renkli ısıtıcılar da birer birer sönmeye başlıyordu.
- havaalanında geçireceğim uzun gece öncesi daha ne kadar vakit öldürebilirim burda?
- bu şarkı da bitsin kalkarım.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder