Şehri Bekleyenler #2

bu ben.

bu sevdiğim kız, adı irem

bu leyla teyze, bi keresinde maç yaparken kolum çıkmıştı da yerine oturtmasını bilmişti. öyle bir healer kendisi. bizim alt çaprazda oturuyorlardı. eşi lojmanın alkol içen azınlık tayfasındandı. arada kahvaltıya felan gidiyorduk onlara.  turunç reçelini ilk kez leyla teyzelerde kahvaltı yaparken yemiş ve çok sevmiştim mesela. yıllar sonra turunç reçeline izmir'de rasladım da leyla teyzeyi görmedim ne zamandır. sonraları onlar taşınınca yerine irem'ler taşınmış ve her şey de çok güzel olayazmıştı. en son mersin'de yazlık aldıklarını duydum leyla teyzelerin.

bu leyla teyzenin oğlu serkan. serkan benden bir büyük jenerasyonu temsil ettiğinden o ve tayfasının efsane-uydurma karışımı hikayelerini 'vay be'ler eşliğinde dinledik uzunca bir süre. 

şimdi de bir anım:

bir keresinde de bunlar maç yapıyo ve serkan'ı da kaleye koymuşlar, çocukluk kariyerim boyunca ben hiç kaleye geçmedim, ben de kalenin yakınında takılıyom öyle, elemanın biri bi şut çekti bana doğru, dedim noluyo. yok efenim gerizekalı beni kaleci sanmış. bi de ne dikkatimi dağıtıyosun diye bana bağırıyo. maçın içinde değilken bile yaydığın enerjiyle öyle bir imaj oluşturmuşsan demek ki felan diyor serkan da. çok saçma. adımlaşmadınız mı siz az önce, kim maçta kim değil bilmiyor musunuz? serkan, sen de beni överek ne yapmaya çalışıyorsun hiç anlamıyorum.

bunlar serkan'ın arkadaşları. küçüklerin hayallerini baltalamakla meşguller.

+ dün gece geleceğe dönüş 3'ü izledin mi?

- evet.
+ yine tu bi kontinyud diyordu sonunda. demek ki devamı gelecek. trenle artık ne biçim de yolculuk yaparlar.

- sanmam.

+ nedenmiş? bence kesin olur. hem de süper olur. uçan at bile olur.

- o doktor yok mu, o ölmüş olum. yok artık öyle bi adam. sen de unut yeni filmi felan. 

su fışkırtan kafaların adı neydi?