Kış

bir zamanların en güzel mevsimiydi benim için kışt.hem daha bir karasal iklimde hem de küresel ısınmadan önce yaşadığımdan olsa gerek battaniyeye sarılıp da tv izlemenin gerçek tadını aldığımı , bir daha o tadı alamayacağımı düşünüyorum ..kim bilir belki de kendimi abartmak suretiyle geçmişimi olduğundan daha tatlı görüp nerde o eski bayramlar geyiği yapıyorumdur tam olarak emin değilim.bir kararsızlık sindi üstüme kar mı yağacak yağmu mu yoksa güneş mi çıkacak bilemiyorum hangi savunma önlemini alsam bi yandan falso veriyorum.Ne yapsam ,ne giysem bi şekilde falso veriyorum dünyaya gittikçe kendimden soğuyorum ama öte yandan kendime bayılıyorum ne kadar da bilgilisin diyorum kendime adeta kız olsam sevişirim kendimle moduna giriyorum.sonra bırakıo bunların hepsini ilgi çekmeye çalışıyorsun işte anlaşılmıyor mu sanıyorsun diyorum kendime gözlerimi yumuyorum,yumuk yumuk oluyor gözlerim fonda yeni bulduğum bir grubun verdiği ufak sırıtış yatıyorum ama uyumuyorum sadece gözlerimi dinlendiriyorum..

1 saat sonra

yazdıklarımı tekrar okuyunca yazarken ne kadar da beğendiğim aklıma geliyor sonra bi bok da yazmadığımı farkediyorum yatağıma uzanıp freud tasvirindeki yalnızlık moduna girmeye çalışıyorum , "acı sadece acı" kendimle alay ediyorum mal olduğumu farketmenin ağır yükü omuzlarıma biniyor,kalkıyorum yataktan bi çikolatalı kapuçino yapıyorum özel hissediyorum kendimi.

not:yazı hiç editlenmemiştir.netekim ne kadar değiştirsem de aptal olmasının önüne geçemeyeceğimin farkındayım.